ZESTIGJARIGE PRIESTERJUBILEA IN ONS DEKENAAT

In de afgelopen periode vierden we twee bijzondere priesterjubilea in ons dekenaat.

Op zondag 4 augustus vierde pastoor Jan Bakker in zijn vroegere parochie Soerendonk zijn 60jarig priesterjubileum.

Op zondag 8 september herdacht pastoor Joop Boers het zelfde jubileum in de parochie van Aalst.

Van harte gingen in de beide parochies al maanden van te voren de voorbereidingen van start.

Men begreep dat de jubileumviering een mooie “kapstok” is om dank- je- wel te zeggen tegen de jubilaris, voor alles wat hij heeft betekend voor de parochie. Maar ook dat het de gelegenheid is om te binden en te verbinden, mensen bij elkaar te brengen in voorbereiding en viering.

Het is een open deur intrappen: In 60 jaar priesterleven is er veel gebeurd. Sinds de wijding in 1953 is er veel veranderd, in de maatschappij, in het gelovig en kerkelijk leven. Dus het persoonlijke priesterlijke leven kent ongetwijfeld ook zijn evoluties.
Het is goed om te zien en te lezen hoe de jubilarissen daarmee zijn omgegaan. In interviews in de media krijgen de jubilarissen de kans om hierover te getuigen.

Beide pastoors spreken uit, bij alle veranderingen, vast gehouden te hebben aan de dagelijkse viering van de eucharistie en het dagelijks bidden van het getijdengebed. Als eucharistie en gebed niet meer tot het dagpatroon van de priester horen, is het gevaar groot van “verplatting”  en “verburgerlijking ” en word je steeds meer een functionaris. De persoonlijke band  met Jezus Christus is voor een priester immers erg belangrijk. De viering van de eucharistie en het gebedsleven voeden deze relatie,

geven houvast aan je  leven, stimuleren en inspireren om dicht bij Jezus te blijven.

In de vervulling van het priesterambt legt een mens “zijn ziel en zaligheid”, zijn hele persoon. Persoonlijke talenten en kwaliteiten worden “voluit” aangewend om het priester- zijn te beleven, in de wisselende omstandigheden van plaats, tijd en context.

Pastoor Bakker werd in 1970 pastoor van Soerendonk. Betrokken op mensen, met hart voor het verenigingsleven, groeide hij al gauw uit tot de herder van de parochie, een echte dorpspastoor. Na zijn pensionering bleef hij contact houden met zijn parochie. Pastoor Joop Boers heeft als parochiepriester in verschillende parochies gewerkt. Hij bewaart bv. goede herinneringen aan zijn kapelaanschap in Budel onder leiding van pastoor Van den Heuvel.

Wat zijn priesterschap sterk heeft bepaald is zijn verbondenheid met de internationale Emmanuelbeweging, gelieerd aan de Katholieke Charismatische Vernieuwing. Daardoor was zijn parochie groter dan de territoriale plaats waar hij woonde.

Hij kwam in aanraking met vele gezinnen, met kinderen, jongeren en ouderen. Hij was een pastor die met raad en daad terzijde stond, op wie je altijd een beroep kon doen, die de mensen in aanraking bracht met de waarde van de sacramenten.

In de omgeving waar ze nu wonen, in de verzorgingshuizen en in de parochies, worden ze gewaardeerd om hun priesterlijke inzet en nabijheid.

Beide jubilarissen mochten genieten van hun jubileumviering. Die vierde augustus en achtste september waren stralende zondagen. Zo groeide de herdenking uit tot ware parochiefeesten.

Bedankt, Jan en Joop, dat jullie op jullie eigen wijze hebben waargemaakt wat Paus Franciscus zei in zijn homilie bij de Chrismamis: “Wees herders met de geur van uw kudde. (…) Mogen de mensen die ons toevertrouwd zijn, ons leren kennen als leerlingen van de Heer; mogen ze gewaarworden, dat we bekleed zijn met hun eigen namen en dat we geen andere identiteit zoeken. En mogen ze, door ons spreken en handelen, de olie van de vreugde ontvangen, die Jezus, de Gezalfde, ons gebracht heeft.”